Yalnızlığın İçinde (Şiir ve seslendirmesi)
Sen hiç yalnızlığını hissetmek zorunda kaldın mı?
Yalnızlığın içinde kaybolup
Kadehlerin içine gömülerek sarhoş oldun mu?
Hiç sen kendini sonsuz yalnızlığa doğru hissetmek zorunda kaldın mı?
Karanlığın içinde kendini bir hiç gibi
Sonsuzluğun bir anda yanında olduğu gibi
Varlığını bir anda kaybetmiş gibi hissettin mi hiç?
Ne zor şey değilmi yapayalnız ıssız bir dünyada yaşamak
Her kalabalığın içinde kulaklarında yankılayan seslerin arasında
Sadece bir ben olduğunu hissetmek
Sonra oradan uzaklaştığında
Yanında yürüyenlerin varlığını bile hissetmeden
Hiç yürüyüp gittin mi, çok kısa yürüyüşlerinde
Çok uzaklara yürüdüğünü hissetin mi hiç?
Ne kadar umutsuz bir arayıştır o
Geçtiğin yürüdüğün, o yollarda hatıralarının olduğunu bilmek
Bazen bir anda onun sesleneceğini hissederek
Dönüp arkana bakarak
Heyecanla sarılacağını bilmek
Tekrar mutluluğunu yakalayacağını düşlemek
Ne kadar zordur biliyor musun?
İnsanın içinde kaybolmuş umutlarla
Bazen aynaya bakıp
Yokluğunun gölgesini hissettin mi hiç?
Ansızın kapının çalacağını düşünerek
Beklentilerinin gerçekleşmeyeceğini bildiğin oldumu hiç?
İçinde özlemle kendini yitirip varlığından uzaklaştın mı hiç?
Sen hiç yalnızlığının çaresizliğinde
Bazen umut hissedip, bazen dönecek diye düşledinmi hiç?
Ne kadar zor biliyorsun değil mi?
Bazen kalabalık içinde yüzlerce insanın
Varlığı arasında ordamısın diye gözlerinin
Aradığını bilip kahredişlere düşmeyi…
Bir orman içinde yemyeşil bir ortamda
Koşarak yapayalnız mutlu olabildin mi hiç
Gecenin bir yarısı olduğunda
Yıldızların gözünde parladığını gördükçe
Gözlerin kamaştımı hiç.
Bilmiyorsun değilmi yokluğunda
Yalnızlığın ne demek olduğunu
İşte şimdi mum ışığında
Derin yalnızlığımın içinde
Birbiri ardına boşalan kadehlerin beraberliğinde
Yaşadığımı bilebilir misin?
“Yalnızlığın İçinde”(Şiir ve seslendirmesi)
Söz Yazarı Umit Bayır
25 Mayıs 2019 – 07:50
